Zaburzenia skroniowo-żuchwowe

Zaburzenia skroniowo-żuchwowe (ZSŻ) obejmują nieprawidłowe funkcjonowanie mięśni żucia, stawów skroniowo-żuchwowych oraz okolicznych struktur w narządzie żucia.

​

Najczęściej objawy związane są z występowaniem bólu mięśni, lub/i stawów, ograniczeniem zakresu ruchów żuchwy, czy występowaniem objawów akustycznych w obrębie stawów, takich jak trzaski, czy też trzeszczenia.

​

Ból mięśni jest najczęstszą przyczyną zgłaszania się pacjentów do leczenia specjalistycznego. Dysfunkcje często występują w drugiej i trzeciej dekadzie życia, w przewadze u kobiet, a obecnie prowadzone badania wskazują na występowanie przynajmniej jednego objawu ZSŻ

u około 33% populacji. Świadczy to o wzrastającej liczbie pacjentów

z ZSŻ.

​

Leczenie ZSŻ to trudne zadanie dla lekarzy, ze względu na wieloczynnikową etiologię tego schorzenia oraz opóźniony czas zgłaszania się pacjentów do leczenia. Podstawowym celem terapii jest likwidacja lub zmniejszenie natężenia bólu mięśni i stawów skroniowo-żuchwowych oraz zmniejszenie wysokich napięć mięśniowych, często będących skutkiem parafunkcji okluzyjnych, czyli szkodliwych nawyków zwarciowych, a tym samym przyczyną znaczących przeciążeń w układzie mięśniowo-stawowym. 

 

M Pihut, M Orczykowska. Zalecenia dla pacjentów leczonych z powodu zaburzeń skroniowo-żuchwowych. Protet Stomatol, 2022; 72(4): 375-379.